De functie van dit eigenaardige apparaat laat zich niet gemakkelijk raden: het lijkt nog het meest op een keukentool, een kruising tussen twee bakspatels en een pureeknijper. Om te begrijpen waar de ‘Kornprüfer’ voor diende, zochten we de gebruiksaanwijzing op. Die is te vinden in het Duitse Meyers Großes Konversations-Lexikon, een soort encyclopedie,  uit 1907.

Op het plaatje houdt een hand het apparaat als een centenbak vast, terwijl vanuit een papieren zakje graankorrels op het ‘zeefje’ worden geschud. De korrels blijven hangen in de gaatjes, zodat je er met hulp van het onderliggende snijblad een kontje kunt afsnijden.

Glazig of melig

Volgens de instructie moet je hiervoor de bovenste klep sluiten - die houdt de korrels op hun plek - en dan het meshandvat naar het grote handvat toe trekken. En wat is nu de zin van dit alles? Het begeleidende lemma legt uit: ‘Instrument voor het doorsnijden van graankorrels, om deze aan de hand van hun textuur, in het bijzonder glazigheid of meligheid van het snijoppervlak, de kwaliteit van de korrel te kunnen beoordelen’.