In 1870 vestigden Charles de Pesters en Johannes van Marwijk Kooy brouwerij De Amstel aan de Mauritskade in Amsterdam.

De eerste klanten van Amstel waren cafės, bierhuizen en restaurants in Amsterdam. De expansie van het afzetgebied vond spoedig plaats en werd mede mogelijk gemaakt door de ontwikkeling van het spoorwegennet. In plaatsen gelegen aan de nieuwe spoorlijnen werden agenten aangesteld. Zij spanden zich in om horeca-ondernemers is de regio te interesseren voor de Amstel-bieren. De agenten waren ook vaak actief als bierbottelaars.

In de jaren tachtig, tien jaar na de oprichting, startte de eerste export van bieren naar de koloniën in het Oosten en Westen. Enkele jaren later komt ook de export binnen Europa op gang.

Amstel was in korte tijd het favoriete bier geworden van veel Amsterdammers. In 1907 schafte de brouwerij de eerste vrachtwagen aan. Deze werd ingezet voor bezorging van fustbier in en rondom Amsterdam.

Buiten Amsterdam stapten consumenten minder makkelijk over op Amstel-bier. Door overnames van kleinere brouwerijen en het stichten van verkoopfilialen slaagde de brouwerij er toch in te groeien.

Zowel tijdens de Eerste als de Tweede Wereldoorlog kreeg Amstel te kampen met problemen. Door tekorten aan grondstoffen kwam de export volledig stil te liggen. Concurrent Van Vollenhoven’s Bierbrouwerij, die verhoudingsgewijs van alle Nederlandse brouwerijen de grootste export had, kreeg de grootste problemen. Uit vrees dat deze brouwerij in Duitse handen zou vallen gingen Heineken en Amstel in 1941 een joint venture aan om Van Vollenhoven te kopen en daarmee te redden.

In de periode na de Tweede Wereldoorlog daalde de binnenlandse bierconsumptie. Die daling vloeide voort uit de toenemende populariteit van frisdrank maar hield ook verband met de gunstige jeneverprijs. Amstel zag in deze situatie wel groei mogelijkheden voor een goedkoper, minder deftig bier: Amstel Oud Bruin. Het zoetere Amstel Oud Bruin werd vooral geapprecieerd in Zuid-Nederland en viel ook in het bijzonder in de smaak bij vrouwen. Een ander belangrijk gevolg van de dalende bierconsumptie was dat Amstel inzette op een snel herstel van zijn exportpositie. Tot en met 1951 was het voor Amstel op diverse exportmarkten een groot voordeel dat het aan Duitse brouwerijen nog niet was toegestaan te exporteren. Nadien veranderde Amstel zijn strategie en besloot ter plaatste te gaan produceren. In Paramaribo in Suriname wordt de eerste buitenlandse brouwerij van Amstel gebouwd.

Halverwege de jaren vijftig herstelde de Nederlandse biermarkt zich van de diepe inzinking van de eerste naoorlogse jaren. Dit was mede te danken aan de zeer succesvolle collectieve reclamecampagnes die vanaf 1948 werden gevoerd onder de leus Het bier is weer best. Begin jaren vijftig werd het belang van reclame onderkend en werd het logo van Amstel gerestyled. Dit cirkelvormige, roodwitte Amstel-logo leverde een sterk en herkenbare uitstraling op. Op het gebied van reclame en promotie wist Amstel zich in de daaropvolgende decennia zowel in het binnen- als buitenland krachtig te profileren.

In 1968 fuseerde Amstel met Heineken. Er is nog tot in de jaren tachtig biergebrouwen in de brouwerij aan de Mauritskade. In de ruim veertig jaar die er sinds de fusie verstreken zijn is Amstel Heinekens belangrijkste zustermerk geworden. Het omzetvolume is in deze periode vertienvoudigd. En het merk Amstel heeft door sponsoring van belangrijke evenementen nationaal en internationaal enorme naamsbekendheid verworven.